Als gemeenteadviseur kom je in nogal wat kerken. Kerken met verschillende kleuren, verschillende omvang, verschillen in cultuur en geloofsbeleving. Enkele observaties.
Glas halfleeg of halfvol?
Ondanks alle negatieve berichtgeving over de daling van ledenaantallen, vergrijzing en teloorgang van gebouwen, zie ik een breed palet van levendige, gelovige gemeenschappen. Mensen die samen komen rondom de woorden van God. De ene gemeente klein en vergrijsd, de andere gemeente wat groter en met meerdere generaties. Dan is het een kwestie van kijken. Is het glas (of kerk) halfleeg of halfvol. Of een glas nu halfvol of halfleeg is, er zit altijd iets in om uit te delen.
Drukte van belang
Ik zie ook dat veel mensen druk in de weer zijn. Zij zetten zich volop in voor de kerk. Er is een hoog arbeidsethos. Er moet ook veel geregeld worden: denk aan de kerkenraad, ambtsdragers, de gebouwen, de jaargesprekken, diaconale en pastorale zorg, jeugdwerk, overleg met andere kerken en de overheid, bezoekwerk, projecten, kerkdiensten, bijzondere vieringen… Allemaal heel belangrijk! Maar ik zie daardoor ook wel eens mensen lijden aan de kerk. Er moet zoveel! Er zijn mensen die hun ambt of taak neerleggen en er ‘wel even klaar mee’ zijn. Onderweg is het elan en soms zelfs het geloof kwijtgeraakt.
Elkaar vragen stellen
Het is daarom ook goed om te weten dat ik steeds meer gemeenten zichzelf en elkaar hoor vragen: ‘Waarom zijn wij kerk?’ Of: ‘Wat was de afgelopen jaren zo’n moment dat je blij was met de kerk?’ (en doe daar meer van!) En soms ook heel eerlijk: ‘Welke steen hebben wij op onze maag?’ Eerlijk, open en ontvankelijk. Het is mijn ervaring als gemeenteadviseur dat het die momenten zijn dat de Geest begint te waaien.
- We zijn druk, maar samen kunnen wij nieuwe keuzes maken om de regeldrukte te verminderen.
- We zijn een kleine groep, maar er is volop aandacht voor elkaar.
- We zijn niet altijd heel missionair geweest, maar er zijn altijd mogelijkheden om van betekenis te zijn in onze buurt.
- We zijn bezig met praktische zaken, maar mogen Gods aanwezigheid ervaren.
Laat de kerk een plek zijn waar je de handen uit de mouwen steekt. Maar zorg voor voldoende lucht: laat het net zo goed een plek zijn waar je je handen mag openen om elkaar vast te houden en te ontvangen van elkaar en van God. Dan is het glas altijd vol!
robertmazier 